Wiersze, wierszyki i opowiadania

Piękny. jest w nim nastrój, zamyślenie i lekkość.

Wiktorze, choć zawsze pięknie pisałeś to muszé powiedzieć że zrobiłeś ogromne postępy pozdrawiam

Małgosi i Sekretce dziękuję za ciepły odbiór, ale spięszę z wyjaśnieniem, że wiersz napisalem w 1988 r (publikując - zapomnialem o tej informacji - jak i o podpisaniu się w jakikolwiek sposo. Tak więc: czy robię postępy... - tego nie wiem. Zawsze pisałem o rozmaitych sprawach i w różny sposób.
Pozdrawiam.
Ps. Cieszę sie z aktywności obu Pań (i dziekuję) , bo ta aktywnośc jest nam wszystkim b. potrzebna.

czyli bez wielokropków i nawiasów pisałeś ju wiele lat temu???Wiktorze a potem zacząłeś tak przyozdabiaç ? zaskoczyłeś mnie, przecież tu masz piękny wiersz i te rymy niedokładne, super

Ad. K.SolCzas. W Twoich wierszach - Przyjacielu - widać umiar i chyba jakąś szczególną pokorę, która wynika może właśnie z umiaru w posłuszeństwie samemu sobie. Być może jest to rodzaj jakiegoś niedowierzania.
Ja - niestety- zawsze miałem skłonność do jakiegoś poetyckiego zadęcia, zadufania i - niezależnie od uświadomionych w końcu bardzo przeciętnych możliwości - również skłonność do wielkich marzeń i schlebiania sobie w drodze nadmiernej wagi dla moich mizernych - życiowych dokonań. Od wielu lat zdaję sobie z tego sprawę, ale rzadko przykładałem wagę, aby to w sobie zmienić. Inni też pewnie to zauważali.
Chylę czoła przed Tobą, bo jesteś pierwszą osobą, która mówi mi to wprost - i dodatku w tak umiarkowany, elegancki sposób. Moja patologia jest uświadomiona i będę się starał bardziej przywiązywać do niej swoje uważanie, aby nie stawala sie nadmierna.
Za całościową ocenę utworu - dziękuję. Jest mi bardzo miło.
Pozdrawiam serdecznie.

Dziękuję.