Tworzysz, ale nie ma kto cię NAPRAWDĘ wysłuchać i ocenić? Chcesz podzielić się swoją twórczością, poznać twórczość innych, zasięgnąć cennych rad, które pozwolą ci się udoskonalić? Chcesz wziąć udział w konkursach, a może i wygrać któryś? Chcesz poznać wartościowych ludzi? Dobrze trafiłeś! Tylko tu w przyjaznym gronie naprawdę złapiesz wiatr w żagle! Pomożemy zmienić bryłę w oszlifowany diament, a to wszystko w sympatycznej atmosferze, bez złośliwych docinków! Dołącz do przyjaciół po artystycznym fachu! Zapraszamy!

Boks reklamowy

Nawigacja

Artykuły » Refleksje » znowu jesień

znowu jesień

listopad rozpostarł gipiurowe skrzydła
brzozy powystrajał żółcieniem w zachwycie
czerwienie z brązami topiąc w malowidłach
na palecie ciepłych barw bawi się życiem

jeszcze tylko jeden tajemniczy taniec
w szeleście kreacji pod okiem księżyca
prowokując mocą szronu rozbieranie
sylwetek krągłością będzie się zachwycał

w nagości odsłonach bez wstydu i żalów
ominie przywary gdyż świateł walory
rozegrają spektakl po jesiennym balu
wplatając się w zimy lokalny koloryt

cóż za paradoksy zachowań przyrody
i jakaż odmienność w odczuwaniu świata
kiedy jedno traci blichtr z nadejściem chłodu
drugie swoje kształty w kaszmiry oplata

Komentarze

#1 | Edward dnia grudzień 06 2017 09:49:20

Piękny i ciekawy opis życia...
Pozdrawiam.

#2 | naamen dnia grudzień 06 2017 17:50:25

Dziękuję i pozdrawiam również.

#3 | Edward dnia grudzień 06 2017 23:46:24

Ten wiersz, jest poznawaniem jesieni życia a tylko bliskość nie może być obojętna dla wrażliwych...
Wiersz na jesienne wieczory...
Można zaproponować.

#4 | Malgorzata dnia grudzień 07 2017 17:09:57

Jeden z piękniejszych Twoich wierszy.

#5 | Mariusz14 dnia grudzień 08 2017 00:10:48

Bardzo fajnie piszesz. Warsztat bez zarzutu i nawet piękna przerzutnia się przytrafiła.

#6 | velveletka1 dnia grudzień 08 2017 04:41:59

Przepiękny, nostalgiczny wiersz... do zaczytania na amen

przepraszam, ale tak mi się przypomniało:

,,Melancholijne dni! oczarowanie oczu!
Lubię przyrody pożegnalny strój,
Gdy się wspaniale krasy jej roztoczą.
W purpurze, w złocie więdniesz, lesie mój...
W gałęziach wiatr i świeży dech w przeźroczu, ,,
I mgieł na niebie białopłynny zwój,
I rzadki słońca blask, i pierwszy podmuch mroźny,
I oddalonej Siwej Zimy groźby.

#7 | naamen dnia grudzień 09 2017 19:30:47

Dziękuję Małgorzacie, Mariuszowi i velveletce, a za piękny cyt. odpowiadam równie pięknym...
"Melancholijne dni! oczarowanie oczu!
Lubię przyrody pożegnalny strój,
Gdy się wspaniale krasy jej roztoczą.
W purpurze, w złocie więdniesz, lesie mój..."A.Puszkin

#8 | WIKTOR BULSKI dnia grudzień 23 2017 01:49:55

Pieknie! - i Puszkin piekny... - (piekniejszy niż hasło) - mało znany...
Ciebie - nalezy czytać!
Pozdrawiam - Swiątecznie

)

#9 | naamen dnia styczeń 06 2018 21:57:59

dziękuję i pozdrawiam noworocznie

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Ekipa portalu Wierszek.pl:

1. Administrator główny Neonex - zarządzanie stronką od spraw technicznych i organizacyjnych.
2. Administrator główny Edit - moderowanie, publikowanie, edytowanie prac i newsów, zarządzanie portalem od strony organizacyjnej.
3. Administrator główny Resor - moderowanie, publikowanie, edytowanie prac i newsów, zarządzanie portalem od strony organizacyjnej.
4.Administrator piotrus88 - moderowanie, publikowanie, edytowanie prac i newsów, zarządzanie portalem od strony organizacyjnej.

Wierszek.pl - wiersze, wierszyki.

Administracja nie odpowiada za wiersze dodane przez użytkowników!

Wygenerowano w sekund: 0.12

22,987,456 unikalne wizyty